Marcel, chauffeur bij HSF logistics Nijmegen

Met de paplepel

Het is een familieding, vrachtwagenchauffeur zijn. De vader van Marcel was chauffeur, net als zijn twee broers. “Het rijden op een wagen is ons thuis met de paplepel ingegoten. Het was voor mij logisch om voor dit vak te kiezen”, vertelt Marcel.

Marcel rijdt op een eigen wagen en is van maandag tot vrijdag van huis. “Ik weet ’s morgens vaak nog niet waar ik ’s avonds eindig. Meestal slaap ik dan ook in mijn cabine, die van alle gemakken is voorzien. Die vrijheid, het niet weten, ik vind dat heerlijk. Dat is het chauffeursleven. Maar als het nodig is, kan ik aangeven wanneer ik een avond thuis wil zijn, dan houdt DFDS daar rekening mee. Het is fijn dat ze dat op die manier kunnen organiseren.”

Mooi spul

Na 35 jaar op de vrachtwagen zit het werk hem in het bloed. Toch viel er nog wat te leren toen Marcel ruim vijf jaar geleden in dienst kwam bij DFDS. “Ik had niet eerder voor een voedselvervoerder gewerkt. Toen ik op een koelwagen ging rijden, moest ik mij verdiepen in hoe dat allemaal werkt. Een leuke uitdaging. Ik raad het daarom collega-chauffeurs zeker aan om met koeltransport de weg op te gaan. Bovendien, bij DFDS mag je met heel mooi spul rijden.”

Volop begrip

Dat DFDS verder gaat dan werk, blijkt als Marcel vertelt over een periode van ziekzijn. “Ze zijn er toen voor mij geweest. Ze steunden mij en er was volop begrip. Ze hebben letterlijk aan mijn bed gestaan. Dat geeft de betrokkenheid wel aan. Het is dus meer dan een goed georganiseerd bedrijf, ze zijn er daadwerkelijk voor hun personeel. Ik vind dan ook, als je liefde hebt voor het chauffeursvak, dat jonge chauffeurs een prachtige toekomst hebben bij DFDS. Zelf ben ik ook maar al te blij dat ik hier ben terechtgekomen. Ik ga hier niet meer weg.”