Hobby

Af en toe reed Rinus mee met bevriende chauffeurs. “Ik vond het werk zo leuk dat ik besloot dit als hobby te gaan doen. Als chauffeur kom ik op plaatsen waar ik anders niet zomaar terechtkom. Daar geniet ik echt van. Of het nou in Nederland of in Frankrijk is, het voelt als een cadeautje als ik weer een bijzondere plek heb gezien.”

Rinus heeft het chauffeursvak zien veranderen de afgelopen jaren. “Heel lange ritten worden er bijna niet meer gereden. Maar ik wilde ook geen rondjes om de kerk rijden. De weg op, dat was mijn doel. Daarom ben ik twee jaar geleden eens gaan praten met DFDS. Het is een groot bedrijf, maar ik had meteen een familiegevoel. Het is een laagdrempelige organisatie met korte lijnen. Je kunt ook zomaar de directie op het terrein tegen het lijf lopen voor een praatje. Het contact met de planning is ook fijn en ze zijn flexibel. Alles kan worden geregeld en er is een luisterend oor voor mijn wensen. Als oud-ondernemer kijk ik met een kritisch oog naar dit bedrijf. En ik zie dat DFDS goed voor zijn mensen zorgt. Ik heb mijn stekkie hier wel gevonden.”

Visitekaartje

Met zijn indiensttreding bij DFDS maakte Rinus de switch naar het rijden op een koelwagen. “Ik werd wegwijs gemaakt in geconditioneerd vervoer. Soms heb ik een scheidingswand in de wagen, dan kan ik koel en vries tegelijk vervoeren. Op lange ritten stop ik tussentijds om de temperatuur in de wagen in de gaten te houden. En bij klanten trek ik mijn mobiele thermometer tevoorschijn om de producten te controleren. Hiermee onderscheiden we ons van de concurrent: wij doen ons werk secuur! Ik voel me dan ook het visitekaartje van DFDS.”